Trzeciego dnia pobytu na Wyspach Owczych wyruszamy na rejs łódką, żeby przyjrzeć się klifom, ptakom i owcom z innej perspektywy. Jest to popularna forma eksploracji archipelagu przez turystów. Wybieramy wyprawę Sightseeing Vestmanna Bird Cliffs, co kosztuje nas w 2019 roku 295 DKK (~180 PLN) od osoby. Bilety kupiliśmy online jeszcze przed wyjazdem.
Tradycyjnie z Tórshavn dojeżdżamy autobusem do miejscowości Vestmanna, gdzie znajduje się port i skąd wypływają wycieczkowe łodzie. Na pokładzie jest kilkanaście osób, większość to Duńczycy, przewodnik opowiada po angielsku.
Dzisiaj jest pochmurnie i lekko mgliście. Na prującej łódce wiatr dodatkowo chłoszcze poliki, ah ten północny klimat :P. Czapka, szalik, rękawiczki, kilka warstw ubrań i sztormiak to zestaw obowiązkowy na Wyspach Owczych. Krajobraz momentami przypomina mi fiordy Alaski. Wtedy płynęliśmy wielkim wycieczkowcem przez osiem godzin, dzisiaj mniejszy kaliber, bo tylko dwie :).
Częścią przygody jest obserwowanie ptaków, które w letnich miesiącach wiją w tych okolicach gniazda, stąd też nazwa bird cliffs. Można tutaj zaobserwować maskonury, nurniki, fulmary i mewy. Maskonura żadnego nie przyuważyłam, ale jutro to nadrobię ;).
W pewnym momencie obsługa prosi o założenie kasków – będziemy teraz wpływać w wąskie groty i manewrować pomiędzy pionowo sterczącymi z wody klifami. To zdecydowanie najciekawszy moment całej wyprawy.
Na stromych trawiastych zboczach nie brakuje oczywiście owiec. Podobno nie spadają :). Zastanawiam się jakim cudem właściciele stada są w stanie zlokalizować wszystkie swoje sztuki, skoro one rozłażą się po tak wielkim i trudno dostępnym terenie. W niektórych miejscach można dojrzeć liny wwiercone do klifów, które pomagają ludziom wdrapać się na skały, zgarnąć krnąbrne owieczki i wrzucić je na pokład łódki :).
Kiedy docieramy z powrotem na brzeg jest już po 18:00 i Centrum Turystyczne właśnie się zamyka. Kijowo, bo akurat planowaliśmy przeczekać tutaj godzinę do czasu przyjazdu naszego powrotnego autobusu. Wychodzimy zatem na drogę i łapiemy stopa. Łapanie trwało jakieś 30 sekund, zgarnęło nas miłe starsze małżeństwo Duńczyków. Odstawili nas do centrum Tórshavn.
Jutro wybieramy się na wyspę Mykines, która jest prawdziwym rajem dla miłośników maskonurów. Jeeej :).
Post jest częścią relacji Wyspy Owcze 2019.
PS. Jeśli nie chcesz przegapić moich następnych wpisów, zasubskrybuj bloga, o tutaj. Każdy mój nowy artykuł trafi także do Twojej skrzynki. Nie spamuję :)
